Wat de wind ons vertelt

De voorstelling Wat de wind ons vertelt toont de verscheurdheid tussen vier continenten en het verzwegen koloniale verleden. Vandaag de dag ervaren de jongere generaties de doorwerking van dit verleden, en zij willen niet meer wegkijken. Het is tijd om de impact ervan luid te laten horen, in het daglicht van deze tijd. Op donderdag 26 juni 20.15 uur is de voorstelling te zien in Theater de Veste. 

De spelers van Wat de wind ons vertelt zijn nazaten van familieleden die op verschillende manieren betrokken waren bij het Nederlands slavernij- en koloniaal verleden. Hun wortels liggen in vier continenten: Zuid-Amerika, Azië, Europa en Afrika. Regisseur Jamie Huisman: “Als publiek wordt je in de voorstelling mee op reis genomen langs de verhaallijnen van de spelers en zie je emoties vanuit verschillende perspectieven.” 

Over de voorstelling

Via tekst, muziek, beweging en dans laat de voorstelling je zien en voelen dat de geschiedenis van je familie invloed heeft op het nu. “Weet jij wat je voorouders hebben meegemaakt? Wat voel je daarvan? Maar ook: hoe doorbreek je cirkels? Of stel je hier vragen over aan familieleden?” Iedereen draagt een familiegeschiedenis met zich mee en wordt erdoor beïnvloed. Zowel bewust als onbewust. De spelers van Wat de wind ons vertelt hebben deze fluisteringen uit het verleden opgezocht en onderzocht. Zij kijken er niet meer van weg en laten de impact ervan horen. 

Reacties van publiek

“Ik vond de voorstelling geweldig mooi. Intens gespeeld en vol emoties, vaak een traantje moeten wegvegen.”

“Mijn ogen zijn weer even extra geopend en het voelde voor mij echt als een kijk in het leven en verleden van een ander en hoe mensen daardoor gevormd worden en dat met zich mee dragen.”

“De waarheid van het menselijk leven is genuanceerder dan in eerste instantie wordt gedacht. Prachtig einde waaruit blijkt dat de waarheid verschillende aspecten kent.”

“Wat een voorstelling, het heeft me zo geraakt en dat had ik niet verwacht. Mooi al die verhalen door elkaar, mooi om Papiaments te horen tussendoor. Het stuk deed zoveel met mij, maar ook met het publiek, ik voel het het nog steeds.”